Twee dagen in de week gaat dochterlief naar een Antroposofisch Kinderdagverblijf. Daar wordt zij 's ochtends welkom geheten door een van de juffies met een liedje.
Als alle kinderen binnen zijn, gaan ze samen met de juffies Christoffel wakker maken.
Christoffel is een kabouter die slaapt in een oude pantoffel.
Aan het einde van de middag (voordat de kinderen weer worden opgehaald) wordt er een slaapliedje gezongen voor hem en gaat hij weer in zijn pantoffel.
Norah had mij al een aantal keren gevraagd of ik niet ook zo'n Christoffeltje kon maken.
Nu moest ik op zoek naar een geschikt patroon en vooral uit zien te vogelen hoe je een handpop maakt. Het gat in het hoofd was uiteindelijk niet eens zo moeilijk. In de bibliotheek vond ik een boek waarin een beschrijving stond. Elders vond ik een patroon voor het jasje, de broek en de schoenen. De rest was een kwestie van in elkaar zetten. Zelfs de naaimachine werkte goed mee voor de muts en het jasje. Al het overige heb ik met de hand in elkaar gezet. Weer een heerlijk kalm en rustig werkje, net zoals het poppenkind.
De vertelkabouter zal vele verhaaltjes gaan vertellen de komende tijd!
Mocht je zelf een vertelkabouter willen maken, maar handiger zijn met breien, dan heeft Tineke's Doehoek een breipatroon voor je.
Ontwerp van Atelier. Wel heb ik het snaveltje iets smaller gemaakt en een paar pootjes geknipt van donkerbruin vilt en deze eronder genaaid. In het patroon wordt gebruik gemaakt van een papierclip zodat je hem gemakkelijk aan een tak vast kunt zetten.
Vandaag legde ik de laatste hand aan mijn 1e paar sokken van dit jaar. Hier getoond op 'sock blockers' (een tutorial om deze te maken vind je hier en hier).
Ik breide de sokken met een versterkte grote hiel, een
v-vormige kleine hiel, een versterkt gedeelte voor de 'bal' van de voet en een ronde teen.
Het handige van twee bolletjes ipv 1 bij het sokkenbreien is, dat je eerst voor beide sokken de boorden kunt breien en vervolgens de hielen en hakken. Aangezien mijn 'sokkenproductie' niet heel groot is, moet ik steeds weer het patroon erbij hebben voor 'hoe het ook al weer moet'.
Nadat oma dit stelletje eerst voor haar eigen seizoenstafel had gemaakt en de oh's en ah's van (klein)dochterlief diverse keren had gehoord, maakte ze ze ook voor haar poppenhuis.
Barbara vroeg hoe ik het neusje maakte. The Silver Penny heeft daar een aardige beschrijving voor. Verder keek ik voor het maken van het poppenkind Runa ook wel naar de links via Crafty Sheep. Op Engelse sites kun je aardig wat info vinden.
Met een geleend jurkje (van pop Zusje) en een tijdelijke naam wacht zij nu op het moment dat ze in de armen van haar poppenmama mag zijn.
Dit duurt nog wel even (lees: 25 augustus pas) en in die tussentijd zal zij een garderobe krijgen.
Hieronder nog een stukje 'making of'....
De oogjes zijn geborduurd.
Vervolgens was het kapsel aan de beurt. Het maken van het 'mutsje' was geen probleem. Dit heb ik gemaakt naar dit voorbeeld.
Vervolgens moesten de haren aangezet worden en het kapsel gevormd.
Op het web had ik zoveel mooie voorbeelden gezien en eigenlijk wilde ik zoiets als de poppen hier of hier of hier. Dus een kapseltje met korte vlechtjes of staartjes en net echt haar.
Voor de vlechtjes maakte ik eerst twee staartjes die ik vervolgens invlechtte en vastzette met elastiekjes van het Kruitvat.
Voor het maken van dit poppenkind heb ik de handleiding op het ceedeetje van Zonnekindpoppen en diverse uitleggen en voorbeelden op het internet. Daar kon ik veel informatie vinden.
P.s. de naam Runa betekent Geheime Spreuk, ze moet nog eventjes geheim blijven......
