Tutorial kralenpopjes maken

Popjes of kabouters gemaakt met houten kralen zijn erg leuk en schattig.

Hieronder laat ik mijn werkwijze hiervoor zien in een tutorial, zoals ik zelf handig vind om ze te maken.

Je begint met een kraal en een op maat gemaakte pijpenrager:

Vouw de pijpenrager dubbel:

Knijp de gebogen kant even extra dicht met een platbektang:

Duw de pijpenrager nu met de kant die je net dichtgeknepen hebt in de kraal. Maar wel zo, dat de pijpenrager niet uitsteekt aan de andere kant van de kraal:

Dan heb je dit:

Nu buig je de 'benen' van de pijpenrager (worden de armen overigens) een voor een naar de buitenkant toe:

Dan heb je dit:

Haal de kraal van de pijpenrager af:

En leg het lijfje over de pijpenrager:

Lijm het hoofdje erop vast:

Knip de armpjes op maat met een tangetje:

Nu kun je verder met het vastplakken van de kraaltjes voor de handjes en het festonneren van het lijfje.

European Waldorf Doll Seminar 2016

Een heel mooi initiatief van Kamrins Poppen.
Zelf ben ik er helaas niet bij (iets met afstand, energie en meivakantie).

Maar voor mijn volgers die hier nog niet van op de hoogte waren even deze aankondiging.

Tips en trucs breien en haken

Alles over breien

Garnstudio tips en trucs

Alles over haken

Schets uitleg ledematen

Er werd mij een tijdje geleden via de mail gevraagd hoe je de ledematen aan een ledematenpop vastzet. Wat voor mij gesneden koek is, hoeft dat voor een ander niet te zijn, maar dat in een begrijpelijke tekst overbrengen, vind ik nog niet zo gemakkelijk en daarom maakte ik voor deze persoon een tekeningetje.

Euhm, beetje duidelijk?

Voor uitleg over het maken van zonnekindpoppen, kun je hier een kijkje nemen.

Boekenlegger

Zo ontzettend grappig om te maken. En door kinderen zo goed te doen op de ogen na. Het idee vond ik op Pinterest, alleen een foto. De rest kon ik zelf verzinnen over hoe dat te doen. Dochterlief en een vriendinnetje gingen aan de slag. Helaas ben ik vergeten een foto te maken op dat moment, daarom alleen een foto van deze.

Neem twee strengen lontwol, vilt deze door het met (olijf)zeep en water tussen je handen te rollen. Bovenin kun je met een andere kleur een pluk haar maken. Die moet dan tussen die twee andere kleuren worden gevilt. Dat ging bij ons niet helemaal goed, wel bijna. Het laatste stukje prikte ik nog even vast met een viltnaald. De pluk haar moet verder niet worden gevilt! Anders krijg je geen haar-effect.

De oogjes prikte ik van witte wol (liefst geen lontwol) met daarin een plukje zwart voor de pupil. Deze twee oogbolletjes prikten we vervolgens aan het kopje vast.

Voor de ogen hadden de meiden even wat hulp nodig, maar de rest konden ze prima zelf.

En dan is het een kwestie van laten drogen.

Een kabouter voor elk seizoen

Deze vier schattige kaboutertjes maakte dochterlief. Voor elk seizoen eentje. Ze zijn gemaakt op een kegeltje met een rond buikje.

Snoopy

Kennen jullie hem nog? Of nou ja, kennen jullie hem? (Er is immers weer een Peanuts film). Over retro gesproken.

Snoopy!

(kijk hier voor het haakpatroon)

Wintertijd

Heerlijk zo'n schoolbord in de woonkamer, nu nog even wat oefenen...

Gedroogde appeltjes

Appeltjes gedroogd in de oven.

Schillen, klokhuis verwijderen met een appelboor.
Op een satéstokje en dan tussen de spijltjes van het rooster. 

Oven op 80 graden, ongeveer 3 uur.

Lekker als tussendoortje.

Moebiussjaal en hoofdband

Soms heb je van die dingen die je tijden lang simpelweg niet lukken.

Qua brei-ervaring was er geen enkele reden waarom ik deze moebiussjaal niet had kunnen breien. Ik had het echter niet in de vingers op de een of andere manier.

En nu ineens, had ik hem zomaar opgezet en gebreid. De eerste toer na de opzet was even het lastigst. Daarna was het appeltje eitje.

Ik gebruikte geen bestaand patroon, maar breide 5 toeren recht en 5 toeren averecht, om en om, tot de gewenste hoogte. Voor het opzetten gebruikte ik de methode van Cat Bordhi, bij vele breisters zeker bekend. 

Voor het afkanten gebruikte ik deze Russische methode. Het geeft een mooi egaal en elastisch resultaat.

Deze set werd een verjaardagscadeau, vandaar ook de kaart, de Glühweinkruiden en het zelf versierde verjaardagskaarsje

Bij kaarslicht

Zaterdagavond, diner bij kaarslicht. Onze dochter is een kind dat erg van 'gezellig' houdt. Onder 'gezellig' kun je natuurlijk van alles verstaan. Maar kaarsjes bij het eten zijn hier in ieder geval een vast onderdeel en dragen erg bij aan de 'gezelligheid'.

We maken ook graag zelf kaarsen, van restjes kaarsvet, of kaarsen trekken bij Kaarsenmakerij Wilhelmus. Maar ook thuis maken we kaarsjes van bijenwaskorrels (deze en deze) en nu dan ook van bijenkneedwas.

En we zijn er nog niet klaar mee, met die kaarsen. Ik denk dat we er dit jaar nog regelmatig mee bezig gaan, want het is ook een heel leuk en persoonlijk kadootje om weg te geven.

Sneeuwbalbaby's

Ontwerp WOLfjes Wereld

Kaarsjes van bijenwas

Met wat lont en bijenkneedwas van Stockmar maakten wij deze minikaarsjes.

De bijenkneedwas lekker kneden totdat het warm, zacht en bewerkbaar is (voor de dames met koude handen onder ons: even onder een borst werkt uitstekend).

Maak vervolgens een dun plakje (zo dun mogelijk) van de was en knip een lontje van circa 5 cm (of de gewenste maat). Rol het lontje in het plakje was. Dan heb je een basiskaarsje. Hierna kun je gaan versieren zoals je zelf wilt.

Voor degenen die liever geen aparte losse materialen kopen (of in huis hebben), zijn er pakketten te koop van Ses en Ravensburger om kaarsjes te maken. De was die daarin gebruikt wordt, zijn overigens niet van Stockmar.

Erg leuk om met kinderen te maken voor Maria Lichtmis straks bijvoorbeeld.

Wij gebruikten een dekseltje van een groentepotje als ondergrond dit keer, maar op een plankje is het nog leuker.

Maak je het plakje bijenwas groter en de lont langer, dan kun je ook verjaardagskaarsjes rollen en maken voor de verjaardagsring.

Bijenkneedwas van Stockmar is er in ieder geval in 15 kleuren en kan je bij verschillende winkels aanschaffen, bijvoorbeeld:

Asbran in Groningen

Baboffel in Haren

Waldorf Toys online

Maar er zijn meer winkels die dit verkopen, even zoeken op het internet dus. Ze verkopen overigens niet allemaal altijd alle kleuren! Dus ook daar moet je misschien even op zoeken.

Lont voor kaarsen is bijvoorbeeld hier verkrijgbaar. Verder zul je ook daarvoor misschien even moeten zoeken. Zelf had ik alle benodigdheden nog in huis en wij konden daardoor direct beginnen.

Fijne feestdagen

En een heel goed en gezond 2016 voor iedereen!!

Sjaaltje

Nog een verjaardagskadootje:

Een mooi koninginneblauw garen met een klein pailletje daarin.

Ik breidde een smal en lang sjaaltje wat daarna 3 keer om de hals kan worden geslagen waardoor dit ontstaat.

Kol en handwarmers

Een fijn kadootje, zelf gemaakt, dat we weggaven.

Gebreid van Rowan Tweed.

Maria en kindeke Jezus

Wichtelen met Tomte

Een oud gebruik uit Scandinavische landen: het wichtelmannetje. Dit huiskaboutertje (ook wel Tomte genoemd) weet dat wij mensen wel wat licht en warmte kunnen gebruiken in de donkere maanden november en december. Daarom is hij in de adventstijd actief, vanaf
11 november, het eerste lichtfeest.

Hier lees je er nog iets meer over. Ook worden er wat leuke ideetjes gegeven voor zelf te maken kadootjes. Wij wichtelen met z'n drietjes, maar zonder lootjes te trekken en soms wichtelen we ook 'buitenshuis', dus wie weet, komt Tomte ook even bij jou langs....

Ontwerp: Atelier WOLfjes Wereld

Het fijnste plekje in huis

En daar onder dat vachtje, daar ligt de verwarmingsbuis, do I need to say more?

Het is er weer de tijd voor

Het is vroeg donker en dat betekent ook dat het weer lukt om het goed donker in huis te krijgen. En DAT betekent dat het weer tijd is voor het Bosschaduwenspel:

En het valt nog niet mee hoor, om je kabouters door de schaduw naar een vooraf afgesproken plek te brengen.

Uitleg van Speldatabase.be: Dit is een bijzonder spel. Bijzonder omdat het in het donker moet gespeeld worden en bijzonder omdat de spelers moeten samenwerken om het doel te bereiken.

Stel je voor: de kamer is verduisterd en op tafel ligt een speelbord met enkele houten bomen en een brandende kaars in een glazen theepotje. Dit vuur geeft licht en schaduw in een bos waarin 7 kabouters schuilen. Het speelbord is dubbelzijdig waardoor twee verschillende spellen kunnen gespeeld worden.

Bij het eerste spel hebben de kabouters schrik van het licht. Elke speler krijgt een kabouter die bij aanvang schuilt in de schaduw van een boom. Eén speler is de lichtmeester (en krijgt geen kabouter). Deze speler dobbelt en verschuift het theelichtje over een parcours doorheen dit vreemde bos. Als hierdoor een kabouter door een lichtstraal beschenen wordt, is die kabouter meteen betoverd en moet blijven stilstaan. Dat is niet goed want de taak van alle kabouters is eenvoudig: probeer allemaal samen te komen in de schaduw van één en dezelfde boom. Nadat de lichtmeester het licht verplaatst heeft, moet hij even zijn ogen sluiten. Nu mogen de niet betoverde kabouters naar een andere boom lopen op voorwaarde dat ze in de schaduw blijven. Hier moet je dus wel rekenen op de fairplay van de spelers. De lichtmeester heeft ook een taak: hij probeert alle kabouters te betoveren voordat ze kunnen samenkomen onder eenzelfde boom. Dat is niet zo makkelijk. Gelukkig kunnen betoverde kabouters bevrijd worden door een andere kabouter.

Het tweede spel is totaal anders. Hier hebben de kabouters schrik van de schaduw en zoeken het licht juist op. Hier moeten alle spelers een tocht doorheen het bos doen. Het theelichtje blijft nu op een vaste plaats staan. Als een (dobbelende) kabouter pech heeft en zijn tocht eindigt in de schaduw, moet die geholpen worden door een medespeler. Die probeert met zijn kabouter het licht te weerkaatsen naar de pechkabouter. Hiervoor beschikt hij over een soort schuifstokje met een aluminiumzijde waarmee het licht kan weerspiegeld worden richting bange kabouter. Op het einde van hun tocht moeten de kabouters dan nog eens over het vuur springen. Wie hierbij zijn voeten verbrandt, moet naar het ziekenhuis en wacht daar totdat hij bevrijd wordt door een behulpzame kabouter. 

Dit tweede spel is een puur coöperatief spel omdat we ofwel allemaal winnen ofwel allemaal verliezen. Bij de eerste versie gaat het meer om een één tegen allen spel (waarbij de spelers wel samen moeten overleggen om hun doel te bereiken).

De sfeer is uniek. Zelfs onder volwassenen voel je de spanning. De spelregels vermelden op veel plaatsen uitdrukkelijk dat er steeds een volwassene aan tafel moet zitten. Terecht, want die brandende kaars kan gevaarlijk zijn voor kinderen zonder begeleiding.

De kwaliteit van het speelbord, de bomen en de afwerking van de kabouters is voortreffelijk. Walter Kraul is erin geslaagd om een uniek spel te ontwerpen. Proficiat.

Een huis voor konijn

Dit blikje is te koop bij de Hema. En daar kun je leuke dingen mee doen.

Dit bijvoorbeeld:

Op Pinterest vind je een heleboel leuke ideetjes voor dit soort blikjes. Je kunt ze echt voor van alles gebruiken.

Dit konijntje gaat straks verhuizen naar een meisje dat haar achtste verjaardag gaat vieren. Ik ben benieuwd hoeveel reizen dit konijntje gaat maken. Want zo'n blikje neem je heel gemakkelijk mee op de achterbank van de auto bijvoorbeeld.

Voor de inhoud van dit blikje heb ik zelf een patroon gemaakt.

Herfstraam

Rechts herkennen jullie een popje van Pippilotta, links eentje van Floortje Doortje (inclusief blaadjes) en de paddenstoeltjes tekende ik zelf.

Herfstmannetje met pompoenlantaarntje

Een variant met een baardje. Daardoor wordt de uitstraling iets anders.
Op bestelling deze keer. De volgende plaatsen we op onze eigen seizoenstafel, maar de vraag wordt: met of zonder baard.

Zelf vind ik deze met baard wel meer op een wichtelmannetje/kaboutertje lijken. De andere heeft meer iets van een kindje (wat ook de bedoeling was) waarbij iedereen voor zichzelf kan bedenken of het nu een jongetje of een meisje is. Perfect voor in de klas dus.

Herfstmannetje

Voor in de klas maakte ik dit Herfstmannetje. Met dank aan de juf voor de foto, die was ik zelf vergeten te maken.

Het pompoentje in zijn hand maakte ik naar een patroon van Mieke Stender voor een pompoentje. Ik verkleinde het naar 65% van de originele grootte. Het popje gebaseerd op het lampionkaboutertje van Poppedijn. Ik maakte het hoofdje ietsjes kleiner, knipte het mutsje iets kleiner en ook van de kraag knipte ik een paar millimeter af. Zo werd het naar mijn gevoel precies goed.